PBF - Chorąży Griffers

-To tu, to tam... szukamy nowych partnerów handlowych.. niezmąconych wizją Ferengii czy tam innych klingonów. Ingerencja w politykę wewnętrzną, jak na razie wydaje się nieopłacalna tym na górze. Ale kto tam ich wie.

- Podasz mi nazwiska wszystkich twoich klientów

-Moich? Trochę mało ich było... jakiś Demk i ktoś anonimowy. Pretensje miejcie do szefa. Ja tylko paczki dostarczam.

- Dobrze twoja śmierć będzie bezbolesna, zabrać go - chwilę później zostałeś brutalnie wrzucony do celi po drodze tracąc dwa zęby.Po drodze słyszałeś krzyki i błagania jednego z kadetów.

-Fierdlflone idiokci. Wystarfczyło by uruchomićf mózgofnice. -Psia krew! Mam już wyrok śmierci, a nawet nie wiem gdzie jestem. Rozejrzałem się po celi. Po czym spojrzałem na komunikator. Ciekawe czy działa?

Jedno dotknięcie upewniło cię że nie tylko działa ale także ma połączenie z innym.

Skuliłem się w kłębek i szepnąłem: -Czy ty też słyszyf głosy? -Pierwsze co wpadło mi go głowy.

Po chwili usłyszałeś płaczliwy głos twojego inżyniera - Wiedziałem że rzez te prochy zwariuje WYPUŚĆCIE MNIE Z TOND

-Bo widzisz... my tak... -Usłyszałem głos zapowietrzonego kranu. -Spoko, spoko. To ja Griffers. Powiedz no gdzie jesteś.

- Sir to pan? Nie wiem gdzie jestem w jakiejś ciemnej celi torturowali mnie prze 4 godziny - odpowiedział jego płaczliwy głos

-Ruszcie czasami łbami. -Jęknąłem. -Powiedzieli co z wami zrobią?

- Nie tylko zadawali jakieś bezsensowne pytania sir - odpowiedział trochę spokojniejszym głosem

-Bomba. Ja mam stryczek. Powiedzcie no, mamy jakąś szansę ucieczki?

- Ucieczki? Nie mam siły żeby stanąć na nogach jesteśmy zgubieni.

-Eh... Dobra, żyj długo i szczęśliwie.Po prostu pięknie. Przeze mnie jednak też przepuścili trochę wolt. Spojrzałem na celę. Pusto, no cóż, widok dosyć przygnębiający. Zacząłem coś sobie pod nosem gwizdać, skoro stryczek, to z godnością.