Recenzja prawie długa jak odcinek XD
Jakiś czas temu dzięki TV Puls odświeżyłem sobie film z 2017. I powiem, że można go postawić obok Logana czy Zimowego Żołnierza jako superbohaterską perełkę.
Przede wszystkim błyszczy przedstawienie głównym nastolatków. Grupa wyrzutków z rozterkami jakie osoby w tym wieku faktycznie mogą mieć, Czerwony pogrążył szkolną drużynę nie dogaduje się z ojcem, Różowa zdaje się zniszczyła związek koleżanki, Żółta ciągle ta nowa, unika zawierania przyjaźni by nie tęsknić po kolejnych przeprowadzkach, Czarny kolejna pół sierota w dodatku musi opiekować się chorą matką. Zostało to wszystko poprowadzone w zgrabny autentyczny sposób. Problemy nie znikają od tak, nie zostają zapomniane w drugiej połowie filmu, lecz bohaterowie uczą się z nimi żyć.
Mitologia świata, życiodajne Kryształy Zeo przywodzą na myśl piąty element. Ba nawet nowy Zordon ma w sobie coś z wielebnego Corneliusa. Też nie jest wolny od wad. Trochę widzę w nim siebie, też nie lubię polegać na innych i najpewniej się czuję robiąc coś samemu.
Udało się nawet wyjaśnić wygląd Zordów- formując się przyjmują postać najpotężniejszych istot na planecie a te powstawały pod koniec Kredy (widać istnieje nieodkryty gatunek dinozaura z trąbą).
