Forum › Fantastyka › Inne sci-fi i pozostałe gatunki › Babylon 5
Oj tak. Tak samo, jak wcześniej pisałem, krytykował w B5 pierwszą dyrektywę Federacji. 🙂
Btw JMS twierdzi że sprzedaż The CW nie wpłynie na reboot B5.
Co więcej niedługo poznamy decyzję w sprawie produkcji tegoż nowego B5.
And now, pending the final production order that I hope will come very soon, I do.
Funny how the universe works. https://t.co/eGEcegP0ss
— J. Michael Straczynski (@straczynski) January 26, 2022
Oj tak.
Z drugiej strony przyznać trzeba, że pogrywał z Roddenberry's Boxem b. inteligentnie. Teoretycznie w pełni zachowując kanoniczne fakty (choć przecież nie musiał - tworząc własne universum) nadawał im nowe, odwrotne, znaczenie; zarazem pozostając wiernym literze, i idąc w subewrtowaniu dalej, niż twórcy DS9 (którzy zwali jednak Ziemię rajem, bardziej problematyczne wątki lokując głównie na pograniczu UFP).
JMS twierdzi że sprzedaż The CW nie wpłynie na reboot B5.
Jeśli okaże się to prawdą, to będzie to prawda b. optymistyczna, dowód*, że są jeszcze w kręgach hollywoodzkiej SF twórcy o pozycji dość silnej, by mogli realizować swoją autorską wizję.
* W sumie już kolejny, bo o The Expanse i ORV nie zapominajmy.
No i była to prawda i nieprawda zarazem.
https://www.patreon.com/posts/62084557
Projekt nie jest skasowany, ale nie zostanie zrealizowany w 2022. Powinien zostać zrealizowany w 2023 ale moje nadzieje znacząco się zmniejszyły.
No to teraz media mają prawo rozpędzać się interpretacyjnie w sposób, który sugerował USS Bij... 🙁
Powtórzyłem sobie - jeden z wyżej ocenianych na IMDB* - epizod B5 "No Surrender, No Retreat". Cóż, nie jest to odcinek moich marzeń (typu "The Measure of A Man" dajmy na to), ale w swojej - militarnej - kategorii wypada bezbłędnie. Czegóż tam nie mamy - otwierający wpis dziennikowy - bez picardoidalnego krasomówstwa, prosty, ale potężny, wyraz sheridanowego wkurzenia coraz bardziej zbrodniczą polityką Clarka. Bunt przeciw tejże - z jednej strony będący misterną militarną układanką (bodaj pierwszą taką na ekranie) - słyszymy o defensywnych instalacjach, orbitach, oglądamy atak z zaskoczenia, oraz efektowne kosmiczne widoczki, i wszystko to ma sens (w przeciwieństwie do tego, co nazbyt często oglądamy w podobnych sytuacjach w kanonicznym Treku), z drugiej eksplorujący wątki etyczne - bo i John musi zdecydować jak daleko może się posunąć w walce z dawnymi kolegami, i oni stają przed wyborem - lojalność wobec nakazującego strzelanie do cywilów prezydenta, przejście na stronę rebelianta z Babylonu 5 bądź - nie zawsze możliwa do zachowania - neutralność (dodajmy, decyzje kapitanów niekoniecznie muszą się zgadzać z wyborami ich XO, by było jeszcze ciekawiej). Przy czym Ivanova ma okazję - w tle - pobłyszczeć swoją godowatością 😉 , a główny antagonista - kapitan Hall - ma w sobie coś z komodora Deckera, acz jego upór jest znacznie mniej tragiczno-szlachetny (kieruje nim strach o własny tyłek mówiąc wprost). Do czego dochodzi B-plot z przechodzącym wewnętrzną przemianę, pogrążonym w poczuciu winy, Londo i uwolnionym niedawno z centauryjskiej niewoli G'Karem, którzy wbrew temu co ich dzieli (a dzieli ich - jak z ekranu pada - morze przelanej krwi) potrafią ponad podziałami udzielić wsparcia dowódcy B5, wypadając w roli budowniczych Federacji lepiej niż - niekoniecznie przecież wszyscy nieudani - bohaterowie ENT. W cieniu wielkich spraw zaś Vir zmaga się z wyrzutami sumienia po zabiciu Cartagii, a Garibaldi - nie mogąc znaleźć sobie miejsca na stacji - odlatuje na Marsa. Na koniec zaś słuchamy pirackiej, antyrządowej, audycji prowadzonej przez Susan - co z jednej strony budzi określone wspomnienia w każdym pamiętającym miniony ustrój, z drugiej - antycypuje istotny wątek "Serenity". Zresztą chyba nie tylko Whedon się tu inspirował - widać skąd czerpali natchnienie twórcy Axanaru, można też domniemywać, że stąd właśnie scenarzyści GQ wzięli - po modyfikacji - swoje "Never give up, never surrender!".
Ogólnie - b. udana, precyzyjnie skonstruowana, historia, której streszczenia nie oddadzą sprawiedliwości. Jakieś 3,9/4 w skali Jammera.
* http://www.startrek.pl/forum/index.php?action=vthread&forum=5&topic=78&page=10#msg330210
ps. Dwie recenzje w/w odsłony tytułowej serii:
https://www.astro.umd.edu/~avondale/Reviews/B5/s4-nosurrendernoretreat.html
https://sadgeezer.com/babylon-5-season-4-15-no-surrender-no-retreat/
I notki z TLG:
http://www.midwinter.com/lurk/countries/us/guide/081.html
ps. 2. I jeszcze takie oto spojrzenie na relacje B5 z (kanonicznym) ST:
https://www.denofgeek.com/tv/how-babylon-5-made-star-trek-better/
Jedna rodzina, jak powtarzam 😉 .
Rowan J Coleman o historiach, które stanowiły inspirację dla B5:
https://www.youtube.com/watch?v=jN6SoFFGCHg
Kontynuując stąd:
https://trek.pl/forum/topic/andromeda/page/4/#post-247610
Po B5 "Between the Darkness and the Light" sięgnąłem nieco z przypadku, chciałem odpalić sobie następujące po nim, a zwykle wyżej oceniane, "Endgame", pomyliłem się, ale oglądana ponownie pierwsza scena zachęciła mnie by odświeżyć sobie całość.
Tu nie tylko mogę, ale i muszę (a nawet chcę) dać mocne 3 (jeśli nie 3+)/4. Wszystko jest tam jak należy - mamy epicką kosmiczną bitwę (z wzbogaconymi o technologie Cieni, a więc poniekąd antycypującymi Naradę, iście starwarsowo złowrogimi okrętami prezydenta Clarka), która ma w dodatku strategiczny sens, mamy równie epicką przemowę (to tu pada przytaczane "I am death incarnate...") i ostateczne poświęcenie Ivanowej (którego konsekwencją stanie się piękny, tragiczno-romantyczny, lecz zakończony możliwym tylko w SF happy endem* wątek miłosny), mamy pokaz telepatycznych możliwości Lyty, mamy marsjańskich powstańców, intelektualnym dorobkiem których zachwycał się potem Picard 😉 , mamy wyraźnie przywodzącą na myśl "Chain of Command", ale dość się od niego różniącą, by była oryginalna, opowieść o Sheridanie w niewoli i ratowaniu go (któremu przewodzi szukający odkupienia za to, że mając mózg uprany przez Bestera wydał swojego szefa wrogom, Garibaldi), której ozdobę stanowi otwierająca scena przesłuchania, mamy zarazem skuteczną i moralną rozgrywkę polityczną przeprowadzoną - b. w duchu klasycznego ST - przez zreformowanego Londo (okraszoną, pokrewną ENT, pochwałą przechodzącej etyczną przemianę ludzkości), a poprowadzone to (może poza akcją ratunkową, która jest nieco zbyt kameralna, choć tradycyjnie Trekowa - przywodzi na myśl otwarcie przywołanego epizodu TNG) b. serio, z dużą dbałością o detal i - na ile odziedziczony po G.R. optymizm pozwala 😉 - wiarygodność, także psychologiczną. Życzyłbym sobie jak najwięcej tak nakręconego Treka, zwłaszcza dziś.
Z drugiej strony i tu znajdzie się łyżeczka dziegciu - serializacja, która pozwala na opowiadanie historii o niebywałym rozmachu oznacza - nawet gdy jest tak sprawnie poprowadzona - brak wyrazistego Dylematu odcinka (możemy z przejęciem śledzić losy bohaterów, możemy się nieco umoralnić, ale po obejrzeniu będziemy w stanie dyskutować głównie o imponującej jakości wykonania - warstwy głębokiej jest dość, by ją odczuć i przeżyć, ale nie tyle, by mogła stanowić pożywkę dla długich debat). Niemniej - nie żałuję ani sekundy oglądania. A po "Endgame" też chyba sięgnę.
(Przy czym zabawne, że napisałem tu mniej zdań, niż w topicu o AND. Cóż, najwidoczniej łatwiej jest wytykać słabości, niż chwalić perfekcję, choćby tylko realizacyjną, i względną, bo na miarę ST-i-okolic - tę ostatnią lepiej po prostu polecić.)
* https://babylon5.fandom.com/wiki/Space,_Time,_and_the_Incurable_Romantic
ps. Inni o w/w historii (czy też historii kawałku 😉 ):
https://www.astro.umd.edu/~avondale/Reviews/B5/s4-betweenthedarknessandthelight.html
https://sadgeezer.com/babylon-5-season-4-19-between-the-darkness-and-the-light/
I adnotacje do niej z TLG:
http://www.midwinter.com/lurk/countries/us/guide/085.html
Lore reloaded o doktorze Franklinie:
https://www.youtube.com/watch?v=Ugq_Axmisi4
I reszta poświęconych B5 analiz tego youtubera:
https://www.youtube.com/playlist?list=PLfmgp_iyisxat0t2HHM6r-JIrojyzrmpG
Oraz kwestia do przemyślenia... Czy Ikarranie:
https://babylon5.fandom.com/wiki/Ikarran
Nie wyglądają na wariację na temat Iconian?
https://memory-alpha.fandom.com/wiki/Iconian
Odświeżyłem sobie B5 "The Fall of Centauri Prime". Streścić można b. krótko - znajdujący się w samym epicentrum wojny Centauri z Sojuszem Londo oddaje się w niewolę - stojących za tą sytuacją - Drakh (zostając jednocześnie imperatorem-marionetką) dla ratowania i swoich rodaków, i galaktycznego pokoju. A w B- lub nawet C-plocie, uwięziony wraz z nią na pokładzie uszkodzonego White Stara, Lennier podpowiada Delenn desperackie zagranie w tradycji/antycypujące "The Galileo Seven"... oraz - spodziewając się, że zginą - wyznaje jej miłość; na co pani Sheridanowa odpowiada słowami Hana Solo, a potem, gdy są już uratowani, tyleż z wolkańską rezerwą, co w stylu Tashy Yar, proponuje by milczeli o tym emocjonalnym wybuchu, i uznali go za niebyły (choć, jak przyznaje, odbiera go jako wielki komplement). No i mamy jeszcze wątek cokolwiek zdezorientowanego Johna, prezydenta, który niekoniecznie panuje nad teoretycznie rządzonym przez siebie międzygwiezdnym bytem (tak się rodziła tradycja oficerów GF kręcących do woli cywilnymi oficjelami Federacji czy też Unii? 😉 ), zakończony - snutymi w kontekście odkrytych, bazujących na technologii Cieni, urządzeń Drakh - rozważaniami Franklina o pozostałych po minionych wojnach narzędziach zniszczenia (tu znów kojarzy się "The Doomsday Machine").
Z tym, że to, co prosto zreferować niesie potężny bagaż emocjonalny, stanowiąc zarazem jeden z centralnych punktów skomplikowanej fabularnej układanki. Więc - ze stałą świadomością, że w wypadku wybitnych epizodów rekapitulacje sprawiedliwości im nie oddadzą - można tylko w/w odcinek pochwalić i polecić (z zastrzeżeniem, że w kontekście całej serii smakuje jeszcze lepiej), odnotowując, b. nie-roddenberry'owską, JMS-ową przewrotność (ale i sprawiedliwość), owocującą tym, że jeden z założycieli tamtejszej wersji UFP nie może, wraz ze swoim gatunkiem, cieszyć się przynależnością do bytu, który budował, zaś moment, w którym spełnił swoje ambicje staje się dlań okresem gorzkiej pokuty i niewoli (choć przy okazji doczekał się wybaczenia ze strony G'Kara); ambasadorski awans Vira, i jeszcze znakomity, choć krótki, występ regenta Viriniego (mimo swoich wad godnego szlachcica*, a zarazem trochę jakby prawzoru co bardziej tragicznych cylońskich infiltratorów z nBSG), oraz krótką, ale zapadającą w pamięć autoprezentację przedstawiciela Drakh ("shadow of the Shadow"). (Ganiąc przy okazji pewne przerosty melo/dramatyzmu opowiadanej historii, które jednak nie odbierają jej typowo babylońskiego uroku.)
Osobna kwestia to przypuszczalny wpływ B5 na SW - Yuuzhan Vong ze swoją biotechnologią i podstępami wydają się nie tylko - zgodnie z obiegowym przekonaniem - wariacją na temat Borga (poniekąd anty-Borgiem), ale i wzmocnioną wersją Drakh, a - występujący osobiście i w wielkiej pod niebo holo-wersji** - Londo w roli imperatora jawi się poniekąd prototypem ubranych w białe szaty Felów, Valkoriona i - znanego z Rebels - oficjalnego holo-wizerunku Palpatine'a. Tak to się wszystko w spaceoperowych franczyzach splata.
* Jakby to ujęli Dumas z Kresem.
** Tu znów powracają z pamięci "Strefy zerowe" Peteckiego.
ps. Zewnętrzna recenzja:
https://sadgeezer.com/babylon-5-season-5-18-the-fall-of-centauri-prime/
I uwagi z TLG:
http://www.midwinter.com/lurk/countries/us/guide/106.html
Rowan J. Coleman ogląda (i ocenia) B5 po kolei:
- B5 - "The Gathering" & s1-4
https://www.youtube.com/watch?v=-FfKOubWE14
Rowan J. Coleman ogląda (i ocenia) B5 po kolei:
- B5 - s5, telefilmy, CRU, TLotR, TLT
https://www.youtube.com/watch?v=bI5Vy1t6EM8
Pomyśleć, że są wciąż szczęściarze, których dopiero czeka odkrycie B5 😉 :
https://www.reddit.com/r/Star_Trek/comments/u9vwhn/orville_or_babylon_5/
Rowan J. Coleman - w nawiązaniu do swoich wypowiedzi o klasycznym B5 - snuje rozważania o zapowiadanym reBoocie:
https://www.youtube.com/watch?v=x4jRmeplLvY
Seria dość ciekawych filmików poświęconych Babylon 5:
https://www.youtube.com/playlist?list=PL-mqVHDNmR0cAsu5jvw07SDGoGuj8C21j
