Ze sporym opóźnieniem dokończyłem lekturę komiksu DS9 "Too Long a Sacrifice"*. O ile początek obiecywał - mimo sporej ilości trupów z jednego zamachu - kameralną zagadkę (ze zniszczoną knajpą, wściekłymi Nausicaanami, oraz niejasną rolą Quarka i - mającego okazję odbyć kolejny ciekawy dialog z Bashirem - Garaka), o tyle potem nie tylko wszystko gmatwa się po chandlerowsku, ale i następuje przeładowanie wątkami w stylu siódmosezonowym. Ginie jeszcze pomniejszy bajorański oficjel (który okazuje się prężnym biznesmenem, ale i bezkarnym dotąd zdrajcą). Na stację przybywa wpływowy vedek, który znał przeszłość denata (a i sam - jak z czasem wyjdzie - swoje ma za uszami), oraz delegacja Ferengi, która zostaje otruta (po niej zaś następna, którą spotyka podobny los). A prowadzone przez Odo i Worfa (robiącego tu za bad copa), do których dołącza jeszcze wysłany przez władze UFP policjant, uciekinier z ogarniętego wojną Betazed, śledztwo prowadzi do wykrycia przemytników broni i skorumpowanego chorążego GF jednak utyka w martwym punkcie (co jest tym bardziej niepokojące dla Sisko i jego przełożonych, że sprawa nabiera wymiaru politycznego, a jest to sam środek montowania koalicji przeciw Dominium). Ostatecznie jednak mieszanka detektywistycznej intuicji zmiennokształtnego konstabla i telepatycznych zdolności przydzielonego mu do współpracy detektywa ujawnia prawdę, która okazuje się dość banalna, i tym samym omawiana historia odkrywa swoją prawdziwą, pokrewną "Field of Fire" i wczesnosezonowym opowieściom o postokupacyjnych porachunkach naturę. Przy czym na koniec otrzymujemy aż dwa morały - pierwszy tradycyjny w takich wypadkach ("co nieludzkie czasy robią z ludźmi"), drugi jeszcze bardziej typowo Trekowy (bo Betazoid, mimo swoich przejść, musi przyznać, że nie każdy Zmienny to zło, co kontrastuje z zaślepieniem sprawczyni).
Podsumowując: choć kręta fabuła oferuje mniej, niż obiecywała (paradoksalnie m.in. przez nadmiar) da się niewątpliwie polecić "Too Long a Sacriface" miłośnikom Deep Space Nine (klimat macierzystej serii wylewa się z kart w/w komiksu) i Trekowych kryminałków, a i większość fanów klasycznego ST może sięgnąć po nie bez obrzydzenia (choć nie powinna nastawiać się na arcydzieło). I tylko szkoda, że tytuł zmyłkę robi, bo nie dowiemy się niczego istotnego ani o kulturze Cardassian, ani o prostym krawcu (którego rola w całej sprawie okazuje się jednak - choć swój wkład w ujawnienie prawdy miał, a okazało się też, że jest na swój sposób sławny - b. drugorzędna).
* O której rozpoczęciu informowałem kawałek czasu temu:
http://www.startrek.pl/forum/index.php?action=vthread&forum=2&topic=75&page=7#msg343214
