Znów będzie to kontynuacja tematu z Phoenixa:
http://www.startrek.pl/forum/index.php?action=vthread&forum=5&topic=3192
Choć równie dobrze może być samodzielny topic.
Zacznę (gdzie tam skończyłem, czyli) od tego, że powtórzyłem sobie niedawno film "Thor: The Dark World" i podstawowe wrażenie jakie z niego wyniosłem było takie, że oglądam cokolwiek campową produkcję z lat '80/wczesnych lat '90 opakowaną we współczesne możliwości techniczne (w tym CGI). Bo cóż tam mamy - opisanego w starej księdze nieco kiczowatego Wielkiego Złego, którego trzeba pokonać (grali to choćby w Ghostbusters), otwierające się portale (jw.), romans ziemsko-pozaziemski (np. "Starman"), groteskowe transformacje, głównie złych (Guyver), trochę ganiania zaułkami, komizm reprezentowany przez Solvanga, sporo przyjemnie fillerowych interakcji między postaciami (jedno, drugie i trzecie bardzo ejtisowe), trochę dziecięcego zadziwienia SFowym cudem (anomalią czasoprzestrzenną w tym wypadku) - dosłownie dziecięcego zresztą (co b. spielbergowskie, ale i pewną sceną ze "StarGate" pachnące), wielkie statki demolujące miasta ("ID4"), Konwergencję (przypomina się choćby Wielka Koniunkcja z "Ciemnego Kryształu"); nawet wyrzucenie Lokiego bez słowa z lecącego statku pachnie ni to Drużyną A, ni to MacGyverem, albo i Malem Reynoldsem. W efekcie, choć nie powiedziałbym, że jest to film lepszy od jedynki, na odwrót zgoła, oglądało mi się go przyjemniej, na mamoniowej zasadzie 😉 - bardziej znajomy był (i więcej zdarzeń - nie mylić z akcją - niósł). I tak się nawet zastanawiam czy przyczyną sukcesu MCU, przynajmniej wczesnych faz, nie był - obok inspirowania się bestsellerowymi komiksami - ten narracyjny konserwatyzm właśnie.
Największy plus? - interakcje między braciszkami, które dopiero tu na dobre rozkwitają. Minusy - faktycznie brak chemii między Jane a boh. tyt. (oboje wypadają b. fajnie, ale nie w scenach miłosnych między sobą)*. I Odin tak wyzbyty charyzmy i majestatu (stary zrzęda zasadniczo), że zastanawiam się czy od początku Loki się nie podszywał (jeśli tak - czemu nikt nie odnotował zmiany w zachowaniu władcy?). (Że wszystkie w/w nadludzkie istoty, zwł. te najbardziej z nadczłowieczeństwa dumne, zachowują się jak średnio rozgarnięte homosapiensy, nie będę już nawet daremnie narzekał, przyjmuję do wiadomości, że konwencja taka 😛 . Podobnie nie będę się czepiał, że ziemskie wzorce rasowe robią za kosmiczny constans; skoro w dawniejszych opowieściach mieliśmy wszędzie kopie ziemskich białasów, teraz możemy dostać kalki większej ilości fenotypów.)
Śmierć Friggi? Niby nieodwracalna (jak dotąd?), ale trudno się przejąć, pamiętając kto jest jej synem - może i ona coś knuje i powróci? Największa zagadka - czy Ian nie jest przypadkiem agentem S.H.I.E.LD., bo w finalnym starciu poradził sobie niespodziewanie dobrze.
I tylko pojawia się pytanie czy Malekith nie został aby zmarnowany, bo - IMHO - miał większy potencjał na main villaina kinowego Marvela od Thanosa, jego plany były bardziej radykalnie destrukcyjne.
* Swoją drogą zabawne, że dla dr Foster gorsze jest porzucenie jej (dwa uderzenia), niż zrobienie jatki w NY (tylko jedno).
