Rambo V

- mimo wszystko - czyli nieskończonej amunicji, nieśmiertelności głównego bohatera, propagandowego wydźwięku udało się twórcom kilka uniwersalnych prawd - jak o honorze czy przyjaźni przemycić (nie wnikam: celowo, czy po prostu był to wypadek przy pracy) - choć na siłę to bym tego nie szukał w tak typowym dla lat '80-tych filmie akcji.

Celowo, ale nie tyle Twórcom, ile wpływającej na nich administracji Reagana. Odbudowywali te mity i przede wszystkim pamięć o tych ludziach ;> Stąd potem parady dla żołnierzy wracających znad Zatoki Perskiej już nikogo nie mogły dziwić.

Wolę obejrzeć po raz x Rambo, niż patrzeć na mecze polskiej reprezentacji w piłce nożnej. Rambo przynajmniej wie, jak wygrać 😉

Już myślałem, że napiszesz, że te pierwsze, nawet po x razach oglądania, wciąż są bardziej nieprzewidywalne 😉

Rambo był dobry, niestety jego kolejne części jakoś tak.... nie wyszły. Rocky zresztą też. Nie wiem czy to Sylvek przypakował czy mi się zbrzydło z jakiegoś innego powodu

Silver, ogólnie się zgadzam, sentyment, to zrozumiałe. Ja też wracam do wielu filmów z lat 80, np. Robocop, nie to, że sci-fi, po prostu lubię ten film. Sam pomimo tego, że w latach 80 byłem małym smarkiem (mam 26 lat, gdyby ktos pytał), to wiele pamiętam z tamtej dekady i mam do tamtych czasów tez ogromny sentyment, z resztą poza wszystkim uwielbiam lata 80 i cieszy mnie powrót w szeroko pojętym stylu do tamtych czasów (czasem mniej, czasem bardziej udany, wiadomo). Rockiego już bardziej lubię, ale też jedynkę. Rambo po prostu mi nie leży, amerykańska propaganda.

Spoko 😉 Zawsze dla równowagi możesz obejrzeć "9 kompanię" albo "72 metry"...

Z ciekawostek... Kiedy w 1996-tym mój rocznik szedł na badania do WKU, kumpel z innego miasta miał w poczekalni seans Rambo 😀 TO dopiero była propaganda 😀