Rozdział III
Grupa okrętów prowadzona przez C.S.U Kraxon zbliżająca się do układu Arthus……
Na pokładzie okrętu dowodzenia panował spory zgiełk, główny ekran co chwilę ulegał aktualizacji obrazując poczynania grup uderzeniowych. Wszystkie cardassiańskie flotylle bez większych przeszkód przedarły się przez granicę Federacji i uderzyły na wyznaczone cele. Legat Kell w spokoju obserwował rozwój ofensywy przeglądając na bieżąco raporty……
>> Gul Dunar prowadzący 35 okrętów Cardassiańskiej Trzeciej Floty nie napotkał wrogich okrętów w trakcie podejścia do kolonii w układzie Quatel. Raport donosił iż po zniszczeniu platform obronnych flota rozpoczęła regularny desant na powierzchnię planety i obecnie jest w trakcie przejmowania kontroli nad głównymi instalacjami. Jak na razie Trzecia Flota nie doznała żadnych strat, okręty odniosły niewielkie uszkodzenia……..
>> Gul Toran dowodzący flotyllą 45 okrętów należących do Cardassiańskiej Pierwszej Floty zgodnie z rozkazami zaatakował jako pierwszy dwa przygraniczne układy Arthus i Marva. Flota podzieliła się na dwie grupy atakując jednocześnie oba układy……
>> W układzie Marva flota starła się z platformami obronnymi ponosząc minimalne straty i podobnie jak Trzecia Flota rozpoczęła desant wojsk zajmując nie zamieszkałą planetę i uszkodzoną stację nasłuchową Federacji….
>> Druga grupa Pierwszej Floty atakująca układ Arthus nie miała już tyle szczęścia. W pobliżu kolonii natknęła się na zgrupowanie 7 okrętów Gwiezdnej Floty stanowiących ochronę tamtejszej stacji. Pomimo znaczącej liczebnej przewagi sił Cardassiańskich okręt Gwiezdnej floty zadziwiająco długo stawiają opór i choć ponoszą ciężkie straty nadal nie chcą się wycofać z systemu……
- Głupcy … choć odważni głupcy trzeba im to przyznać…. - pomyślał Legat odkładając pad….
Wyglądało na to iż ofensywa układała się zgodnie z przewidywaniami Kella, jedynie Setlic III mącił spokój Cardassianina. Gul Macet od dłuższego czasu nie przesyłał nowych raportów. Według pierwszych doniesień w drodze do koloni nie napotkał wrogich jednostek, jednak tak długie milczenie było do niego nie podobne……..
Rozmyślania Legata przerwał nagle głos Gula Jasada wchodzącego na mostek.
- A Legacie….. chyba możemy zacząć świętować nasze zwycięstwo - zaczął z szyderczym uśmiechem na twarzy…..
Legat z niechęcią popatrzył na agenta Kasty Obsydianowej …….
- Naszego zwycięstwa ? - odparł – Nie pamiętam żeby Kasta wysyłała tam swoich żołnierzy…..
Gul nie radząc ani kszty z swojej pychy odparł arogancko…..
- Agenci Kasty są zbyt ceni aby tracić ich tak pochopnie…….
Legat chciał odpowiedzieć Gulowi ale w ostatniej chwili zrezygnował…. Z doświadczenia już wiedział iż podtrzymywanie tej rozmowy doprowadzi tylko do niepotrzebnego teraz spięcia………
Jasad po chwili zaczął kontynuować spoglądając na główny ekran…….
- Widzą iż nasze projekcje oparte na dokładnych doniesieniach wywiadu zapewniają nam przewagę na całej linii frontu….
- Za wcześnie jeszcze aby to osądzić….. – odparł Legat…
Nagle oficer łączności zameldował…..
- Legacie pilny przekaz z Drugiej Floty…… to Gul Macet !
- Na główny ekran, szybko ! - rozkazał Legat zapominając natychmiast o agencie wywiadu……
Na ekranie pojawiła się surowa twarz Gula Maceta, po jego oczach pałających wściekłością Legat od razu wywnioskował iż coś jest nie tak……
- Meldujecie jaka sytuacja ! Co z Setlic III - zaczął pierwszy Legat
- Setlic III jest pod naszą kontrolą ale ten parszywy agent dostarczył bezwartościowe dane !
- Jak to bezwartościowe ?! - zapytał Legat spoglądając na Gula Jasada który zaciekawiony podszedł bliżej………..
Wściekły Macet kontynuował……..
- Wokół Setlic III nie było żadnych okrętów ! A na planecie była tylko garstka kolonistów ! Moi ludzie są wściekli wylądowali na planecie rzędni walki a co zastali ?!
- Jasad do diabła co to ma znaczyć ! - krzyknął wściekle Legat chwytając agenta za mundur i podnosząc w górę…….
- To jakieś nieporozumienie …… nasi agenci….. tam miały być….. – zaczął się tłumaczyć w panice Jasad
Legat nie zamierzał słuchać wyjaśnień agenta, wreszcie znalazł powód aby pozbyć się znienawidzonego Gula. Gwałtownie odrzucił oficera i rozkazał……..
- Brać go ! Nie chcę go tu widzieć !
- Pan nie ma prawa ! - zaczął protestować Jasad ale na nic mu to nie pomogło po chwili prowadzony przez dwóch żołnierzy zniknął za drzwiami turbowindy……
Legat próbując opanować gniew zwrócił się do Gula Maceta który z nie ukrywaną przyjemnością oglądał na ekranie swojego okrętu całe zajście…..
- Dobrze, co się stało to już się nie odstanie…… tak czy inaczej planeta i koloniści są w naszych rękach…… - zaczął Kell
- Planeta tak ….. kolonistów natomiast no cóż….. dużo nie zostało, żołnierze musieli zadowolić się tym co znaleźli…… - odpowiedział Gul
- Co ! Jak mógł pan do tego dopuścić !? - odpowiedział szorstko Legat
- Przykro mi Legacie ale w tej kwestii nie mogłem nic zrobić…… - odpowiedział spokojnie Macet
- Nie mógł pan czy nie chciał ?! – krzyknął Legat poczym widząc iż dalsza kłótnia teraz w niczym nie pomoże rozkazał….. – Ma pan umocnić nasze pozycje na planecie ! Na orbicie pozostanie 6 okrętów pozostałe oddelegowane zostaną do układu Quatel gdzie dołączą do Trzeciej Floty Gula Dunara.
- Ale… - chciał zaprotestować Gul Macet
- Dość ! Nie będę teraz z panem dyskutować. Setlic III teraz jest dla nas bez wartości natomiast w układzie Quatel przejęliśmy całą kolonię wraz z kopalnią. Ma Pan wykonać mój rozkaz natychmiast !
- Tak jest Legacie - odparł wyraźnie nie zadowolony z obrotu spraw Gul Macet……
Legat usiadł z powrotem na swoim fotelu próbując ochłonąć, gdy Glinn Parn podał mu napój z wdzięcznością opróżnił szklankę……
- Legacie Kell ! Zbliżamy się do układu Arthus - zameldował nagle sternik
- Co ? A tak - w tym całym zamieszaniu Legat stracił poczucie czasu….. – Przygotować się do wyjścia z warp - rozkazał
- Tak jest - odparł młody Cardassianin….
Po chwili w układzie Arthus trzy okręty klasy Galor wyskoczyły z warp i skierowały się w kierunku sił Cardassiańskiej Pierwszej Floty.......
*******************************
Tymczasem na terytorium Zjednoczonej Federacji Planet……
Do centrum dowodzenia IV flotą dochodził co chwilę nowe wieści, dotyczące sytuacji przyfrontowej. Załoga przygotowywana była jednak do tej agresji przez kilka miesięcy podczas szkoleń i służby przygranicznej, a psychicznie od siedmiu lat, czyli faktycznego rozpoczęcia działań wojennych ze strony kardazjańskiej. Dlatego też w centrum informacji bojowej nie było miejsca dla zgiełku czy paniki, a wszyscy oficerowie sumiennie wykonywali powierzone im obowiązki.
Podczas gdy admirał nawiązywał na tajnym i priorytetowym kanale łączność z Ziemią, nadchodziły coraz to gorsze informacje o siłach kardazjańskich. Jak się okazało, zgodnie z obawami dowództwa, Unia uderzyła w najsłabiej broniony odcinek frontu, na którym w kilka dni później rozlokowana miała być IX flota.
- Quatel V została całkowicie zajęta przez wroga. W sumie dwadzieścia pięć okrętów różnych klas, które zaraz po unieszkodliwieniu platform obrony orbitalnej zaczęły wysyłać oddziały lądowe, pacyfikujące tamtejszą ludność. Poza tym zajęli tamtejszą infrastrukturę wydobywczą. - cytował raport porucznik Dimanque. - Na Marva unieszkodliwili naszą stację nasłuchową - dziewiętnaście okrętów wroga. Ale najgorzej jest w przypadku Setlik III i Arthus.
- Komandorze, mamy jednostronny przekaz z USS Rutledge. - powiedział oficer komunikacyjny.
- Proszę przełączyć na ekran.
Komandor Royi i adiutant admirała zbliżyli się do jednej z konsoli komunikacyjnych. Na ekranie pojawiła się sylwetka kapitana Maxwella, dowodzącego okrętem klasy New Orleans. W tle widać było kilka uszkodzeń na mostku, prawdopodobnie wywołanych potyczką z Kardazjanami. Kapitan wydawał się być znacznie bardziej zniszczony.
"USS Rutledge do SB 375. Byliśmy na Setlik III - Kardachy mordowali wszystkich, bez względu na to, czy cywil, czy wojskowy... Uratowaliśmy 17 osób... Sześć okrętów wroga - Galor, trzy Hideki i dwie Tongi. Wracamy na Celeno. Maxwell wyłącza się."
- Na pewno wśród uratowanych jest jego rodzina. - zapewnił Betazoid, jednakże Dimanque i Kirkegaard nie uwierzyli w jego słowa. - Nanieście to na mapę.
Zapanowała chwila ciszy, przerwana przez adiutanta admirała.
- Marva, Setlik, Quatal... Co z Arthus? Nawiązaliście jakieś połączenie?
- Tak. USS De Lamarck zameldował, że...
Podczas lotu w kierunku Arthus dywizja kapitana Styczyńskiego napotkała oddalający się od tego systemu i zbliżający się do nich uszkodzony federacyjny okręt klasy Freedom, oznaczony jako USS De Lamarck. Jego dowódca, kapitan T'Pew zaznajomiła kapitana USS Wraith o sytuacji wewnątrz systemu.
Okazało się, że liczna flota kardazjańska, złożona z dwudziestu ośmiu okrętów, w tym ośmiu Galorów, zaatakowała system, nie dając I dywizji możliwości skutecznego odwrotu. W pierwszej chwili zajęta została stacja kosmiczna, z której udało wycofać się personel. Jednakże okręty zostały okrążone przez flotę kardazjańską, mającą wyraźną przewagę liczebną w stosunku do 7 jednostek Gwiezdnej Floty. Próba przebicia się przez okrążenie kardazjańskie powiodła się tylko De Lamarck, inne okręty zostały odepchnięte, a dwie fregaty klasy Polaris zniszczone. W związku z tym pozostałe okręty skierowały się ku gazowemu gigantowi klasy B, podczas gdy Freedom utrzymując z nimi ciągły kontakt na tajnym paśmie, skierował się z prędkością warp ku Bazie Gwiezdnej 74, poszukując wsparcia. Do planety dotarły jednak tylko trzy okręty - dwie Mirandy i Excelsior - ponieważ jedna fregata klasy Centaur została także zniszczona w walce z przeważającymi siłami wroga. "Suma strat wroga zamknęła się ostatecznie w liczbie dwóch okrętów klasy Tonga i pięciu Hideki, na nasze trzy fregaty. Z ostatniej transmisji, jaką odebraliśmy, wynikało, że USS Garibaldi, USS Coribiell i USS Keokuk przekroczyły granicę atmosfery planety, co jest równoznaczne z utratą komunikacji z tymi jednostkami. Uszkodzenia De Lamarck nie są dostatecznie duże, aby nie mógł dołączyć do dywizji. Sugerowałabym, abyśmy w najszybszym czasie zlokalizowali te okręty i wycofali się razem z nimi, starając się unikać kontaktu z Kardazjanami. Jeżeli ma pan, kapitanie Styczyński, jeszcze jakieś pytania, udzielę odpowiedzi w możliwie najpełniejszym zakresie. T'Pew wyłącza się." Po tym Freedom zajął odpowiednie miejsce w lecącej ku układowi Arthus formacji.
Wysłany na zwiad USS Drow wykrył, iż w systemie znajduje się dwadzieścia jeden okrętów wroga, w tym osiem klasy Galor, osiem Tonga i pięć Hideki. Wszystkie okręty wroga zgrupowane były wokoło federacyjnej stacji kosmicznej, która prawdopodobnie została całkowicie opanowana przez siły kardazjańskie. Ponadto w systemie kapitan Se'Datha wykrył szczątki czterech okrętów Gwiezdnej Floty i siedmiu kardazjańskich. Po niedługim czasie cała V dywizja kapitana Styczyńskiego, wspomagana USS De Lamarck, przekroczyła granice systemu Arthus.
USS Garibaldi i USS Keokuk ukrywały się w atmosferze gazowego giganta, przez co stały się praktycznie całkowicie niewidoczne dla czujników okrętów Unii.
Jednakże ukrywanie się nie było w naturze dowodzącego Excelsiorem Otto Surak, którego jedynie oficerowie ratowali od przedsięwzięcia jakiegoś szalonego planu, który teoretycznie miał wybawić załogę z opresji, praktycznie zaś był prostą drogą ku śmierci i zniszczeniu okrętu. Faktycznie, zdolności kapitana umożliwiły mu na podwyższenie bilansu zniszczonych okrętów wroga w tej potyczce, jednakże przewaga Kardazjan była zbyt znacząca, ażeby próbować otwartej walki.
Sensory Excelsiora nie wskazywały nic, zaś komunikacja milczała...
