Uczestnicy stali: Una, fluor, Gosia, Tom.
Goście: Kogut - znajomy Uny.
Spotkanie przebiegło w przyjaznej, choć dekadenckiej atmosferze, jako że wszyscy komentowali rewelacje o zbliżającym się zamknięciu Paradoksu. Miła obsługa zapewniała, że spokojnie do kwietnia nic się nie zmienia.
Jak na ironię po moim przybyciu do knajpy okazało się, że ma tam miejsce jakieś spore, kilkunastoosobowe spotkanie biznesowe (dość niecodzienny widok w Paradoksie) - goście zamawiali wymyślne drinki i wódeczkę. Una tymczasem starała się zaprzyjaźnić nas z biednymi barmanami i umilać czas opowieściami o uzbeckich korsarzach internetowych, którzy są pasjonatami lingwistyki, ze szczególnym uwzględnieniem języków rzadko używanych i wymarłych.
Przybycie Gosi dodało do rozmów tematy z antypodów, dotyczące naszego przyjaciela Veydera oraz kłopotów ze sprzętem komputerowym. Zupełnie (nie)spodziewanym gościem był Tom, dopełniający listę obecności regularnych uczestników spotkań KMOA (o ile można mówić o jakiejś regularności przy tak dużej przerwie).
Znajomy Uny, Kogut, który zupełnie przypadkiem znalazł się w Paradoksie w tym samym czasie, umilił nam czas opowieściami o zaletach kształcenia w szkołach zawodowych, nie obyło się także bez podzielenia się tajnikami obróbki ubytkowej. Tom dzielnie stawał rozwiązując zagadki i paradoksy frezowania (akurat siedział najbliżej).
Nie pominęliśmy także tematów bieżących takich jak kryzys finansowy - ale nie wgłębialiśmy się w szczegóły dotyczące jego genezy i sposoby na załagodzenie recesji gospodarczej.
Spotkanie przebiegło w bardzo miłej atmosferze i strony zapewniły o chęci powtórzenia go w najbliższym czasie, co oznaczało w domyśle za tydzień.
