PBF - Chorąży Szafrański

- Tak.... no cóż, dziękuję za pańskie zdanie. Odmaszerować - tyle rzekł Mateusz do pierwszego.A używając komunikatora wywołał szefa mechaników:- Tallin, ile czasu zajmą naprawy przy ich obecnym tempie?

=/= Cóż jakieś dwa i pół dnia panie kapitanie. Przy obecnym tempie, jest dość dużo drobnych napraw do wykonania. =/= odpowiedział Aenar bez namysłu.

- Sprzęt wam potrzebny będzie dostarczony za kilka godzin. Czy wtedy naprawy zajmą mniej niż jeden dzień? - rzekł do komunikatora chorąży.

-Nie. Sprzęt, który zamówiłem to głównie części zamienne, zdołałem już prawie naprawić wszystkie rzeczy, które nie wymagają całkowitej wymiany instalacji lub zainstalowania nowego urządzenia, na resztę trzeba poczekać.- odpowiedział mu szef mechaników spokojnie.

- Dobrze więc. Kontynuujcie swą pracę. Bez odbioru - takim akcentem Mateusz zakończył rozmowę - załoga poczeka, aż okręt wydobrzeje, więc mam trochę czasu dla siebie.Chorąży zmierzał do swojej kajuty równym, aczkolwiek nieprędkim krokiem.

Zanim doszedł do kajuty wywołał go głos jednego z oficerów zmiany Gamma -Panie kapitanie, Kapitan Madox chce rozmawiać z panem. Mówi, że to pilne - w jego głosie dało się wyczuć wyczekiwanie, a nawet nutkę strachu. Cóż ten młody kadet znał służbę na okręcie pewnie tylko z opowieści, co prawda Meteusz miał praktykę, ale dla niego to wszystko też było nowe.

- Rozumiem - chorąży tyle powiedział i już zmierzał do kolejnej konsolki, tym razem był to panel komunikacyjny.Chwilę później...- Hahaha, znów intuicyjny interfejs, ale jestem świetny - taki komentarz pozostawił Mateusz widząc interfejs na konsolce - Brzdęk, pach, bam, bim, dang, i powinno być gites.Po chwili Mateusz mówił:- Tu chorąży Mateusz Szafrański, dowódca USS Giuseppe Garibaldi. Słucham pana, panie kapitanie.

Jeden z przechodzących obok załogantów, rzucił Mateuszowi dość dziwne spojrzenie, za nim zniknął za rogiem.Kapitan popatrzył na chorążego i uśmiechnął się -Chorąży mam dla pana rozkazy. Ma pan 36 godzin na zakończenie prac na swoim okręcie. Następnie uda się pan do stacji Deep Space 9 i systemu Bajorańskiego, gdzie Pułkownik Nerys przedstawi panu kolejne rozkazy- powiedział krótko

- Rozumiem, że sposób w jaki to wykonam nie gra roli? - Mateusza oblał zimny pot.

Kapitan uśmiechnął się szeroko i drapieżnie -Będę się przyglądał pańskiej pracy. 36 godzin - po tych słowach rozłączył się.

Mateusz ponownie użył komunikatora:- Tallin, macie 36 godzin żeby dokonać napraw, które są najistotniejsze. Reszta będzie musiała zaczekać za lepszymi czasami - chorąży ciągnął - Jest to termin nieodwołalny. Bez odbioru.

Minutę później Tallin przybiegł do ciebie -Panie kapitanie to niemożliwe. W 36 godzin nie zdążę, to za mało czasu-

- Więc nie pozostaje nam nic innego jak na górze negocjować o czas. Kapitan nie pozostawił nam furtki odwrotu. Aenarze, ufam, iż dochowasz tajemnicy. Za trzydzieści minut chce wiedzieć, kto z mojej załogi zna się na transmisjach z użyciem kodowanych częstotliwości. Odmaszerować - chorąży z pełną determinacją w głosie wypowiedział te słowa. Nie znając załogi, na przekór jego wierzeniom w idealną załogę, próbował wszystkiego, żeby sprostać sobie samemu.

Niecałe pół godziny później usłyszałeś głos dobiegający z komunikatora-Panie kapitanie tu Tallin. Mam jednego takiego załoganta u siebie. Czy mam podesłać?-

- Ma się rozumieć przez samo się. Tallin, jesteście na liście do awansu na wyższy stopień - odpowiedział chorąży.