Na stronie gry Star Trek Online pojawił się opis nowego okrętu Federacji, tym razem jest to ciężki eskortowiec klasy Oslo, wprowadzony do służby w roku 2393. Poniżej prezentujemy specyfikację techniczną.
[more]
Ciężki Okręt Eskortowy, Klasa Oslo, Wejście do służby: 2393
Poczynając od wczesnych lat 90-tych XXIV wieku Korpus Inżynierów GF zaczął realizować plan, który zakładał modułową budowę okrętów, zaś same moduły miały być łatwo wymienialne. Projekt ten kusił GF od dekad, ale dopiero wojna z Dominium przyspieszyła jego realizację.
Ciężkie straty w oddalonych sektorach wyklarowały GF, że tradycyjne procedury, czyli powrót do stoczni lub bazy gwiezdnej na naprawy albo upgrade jest co najmniej niepraktyczny podczas wojny dla statków na misjach w dalekiej przestrzeni. Budowa modularna okrętów daje załogom szansę napraw polowych, zaś elementy zniszczonych statków mogą być użyte ponownie w tych, którym udało się przetrwać. Poza tym, statek może zostać łatwo zmodyfikowany do wymogów nowej misji, lub by sprostać wymaganiom załogi.
Jednym z pierwszych projektów tego typu była właśnie klasa Oslo. Okręt został zaprojektowany w oparciu o klasę Norway z 2370 roku, z tym, że Oslo może wymieniać komponenty ze swoimi okrętami siostrzanymi, Akirą i Zephirem. Ponieważ Oslo to ciężki eskortowiec, a co za tym idzie, często będzie na liniach frontu, łatwość napraw daje możliwość inżynierom, by użyli oni tylko tego, co mają pod ręką, by postawić okręt w gotowość bojową. To znacząco zmniejsza opóźnienia wynikłe z potrzeby powrotu do przyjaznego doku.
Usprawnienia wprowadzone na Oslo dotyczą także transferu energii, który jest chroniony od przepięć i przeładowań, a nawet uszkodzeń w kanałach plazmowych. Bio-neuronowe przekaźniki zwiększają wydajność komputera, a najnowsze osiągnięcia pozwalają chronić je od infekcji.
Podczas, gdy GF używa dyplomacji przed podjęciem działań wojennych, statki takie jak Oslo są zaprojektowane do posiadania silnej obrony. Oslo wyposażony jest w pancerz z rodinium i usprawnione generatory osłon, które dodatkowo potrafią wytrzymać ogień fazerów, torped, dyzruptorów a nawet broni plazmowej. Podobnie jak na Norway, fazery pozostawiono na dziobie, dodano także pięć kolejnych pasów typu XII oraz dwie wyrzutnie torped. Oslo może także być uzbrojony w broń plazmową, ale nie jest to standardowe uzbrojenie GF.
Oslo jest doceniany zwłaszcza przez kapitanów, którzy cenią sobie prędkość, zwrotność i to, by szybko skończyć walkę. Nie posiada pancerza i osłon, które pozwoliłyby mu znieść nieprzerwany ogień wielu przeciwników, lecz ze swoją siłą ognia może szybko obezwładnić mniejszych spośród nich.
Niewielka ilość miejsca dla placówek medycznych i naukowych sprawia, że Oslo powinien operować w większych grupach, z okrętami, które powyższe posiadają. Dodatkowo, operowanie z okrętem inżynieryjnym sprawi, iż Oslo będzie ciężkim przeciwnikiem nawet dla wielu wrogów.
Wymiary:
Długość: 371 metrów
Wysokość: 54 metrów
Szerokość: 228 metrów
Masa: 625,000 ton metrycznych
Systemy Obronne:
Zaawansowany System Osłon
Pancerz z Rodinium
Prędkość:
Przelotowa: Warp 7
Maksymalna: Warp 9.75
Systemy ofensywne:
Sześć fazerów typu XII
Przednie i tylne wyrzutnie torped[/more]
