Bardzo mi się podoba recenzja The Motion Picture (kolejne obejrzę niedługo). Spojrzenie nie-fana ST wnosi sporo świeżości. Jeśli inne, nietrekowe recenzje robisz na podobnym poziomie, to będę regularnym gościem na Twoim kanale.
Jestem ciekaw, czy ostrzegałeś widzów o tym, że możesz popełniać błędy wynikające z niewiedzy, wiedząc, że część fanów ST bywa surowa w ich ocenie. 😉 Jeśli tak, to mądrze zrobiłeś, ale niewiele można Ci zarzucić. Jedyne, co Ci umknęło, a mnie zdziwiło, to brak postaci McCoya. Nie wiem jednak, czy nie wynika to z tego niefanowskiego podejścia - sam dawno nie oglądałem tego filmu i nie jestem pewien, czy nie postrzegam go inaczej dzięki reszcie filmów i serialowi, gdzie trio Kirk-Spock-McCoy często jest nierozłączne i świetnie się uzupełnia. Być może zauważasz to w kolejnych recenzjach, jeszcze nie wiem.
Jesteś kolejnym dowodem na to, ile dobrego dla fandomu zrobiły filmy Abramsa (zwłaszcza pierwszy) tak mocno krytykowane przez 'starych' fanów. Sam, jeśli chcę kogoś 'zasymilować', polecam właśnie Star Trek 2009. Dawniej to było dużo trudniejsze, bo siłą i zarazem słabością Star Treka jest to, że filmy przed erą Abramsa mocno wiążą się z serialami. Zresztą sam zauważasz, że pierwszy film nie wygląda na pierwszy, że dla laika może on stanowić problem. Może, ale rzadko stanowi, bo nawet Ty oglądałeś go, nie będąc laikiem (widziałeś Abramsa), a w tym 1979 ten, kto szedł na niego do kina, zwyczajnie Star Treka w jakimś zakresie znał, bo to już było zjawisko kultowe. Podejrzewam, że większy problem będziesz miał, gdy dotrzesz do filmu siódmego, Generations, gdzie spotkasz załogę, której w ogóle nie znasz.
Ale nie będzie źle, recenzuj dalej, bo warto.
