Forum Trek.pl Newsy Nauka i Technologia Gwiazdy w Cosmos: A Spacetime Odyssey

Gwiazdy w Cosmos: A Spacetime Odyssey

Viewing 1 post (of 1 total)
  • Author
    Posts
  • kotek
    Participant
    #7862

    Neil deGrasse Tyson zabiera nas w podróż do gwiazd. Poznamy konstelacje, legendy, którymi dawne cywilizacje próbowały oswoić to, co widziały na niebie. Sprawdzimy, jaka przyszłość czeka Słońce, dowiemy się, jak powstają czarne dziury i co jest największym zagrożeniem w naszej galaktyce. Zatem, odkryjmy kosmos!

     

    Dołączona grafika

    [more]Gwiazdy można klasyfikować na wiele sposobów. Współczesny system klasyfikacji oparty jest na typie widma światła wysyłanego przez gwiazdę. Badania nad nim trwały już na początku XX. wieku. Prowadził je zespół Edwarda Charlesa Pickeringa, co ciekawe pracowały w nim same kobiety. Jedną z nich była Annie Jump Cannon, twórczyni tej klasyfikacji. Henrietta Swan Leavitt przez lata pracy w zespole odkryła zależność między odległością gwiazdy od Ziemi, a jej spektrum jej widma. Badając te same parametry, Cecilia Payne określiła skład chemiczny i temperaturę gwiazd.

     

    Dołączona grafika

    "Harem Pickeringa" zwany też "Komputerami Pickeringa" zespół, który sklasyfikował gwiazdy

    A oto wyniki ich pracy:

     

    Dołączona grafika

    Klasyfikacja Annie Cannon. Wyróżniła 7 typów gwiazd: O, B, A, F, G, K, M. Wraz z zespołem sklasyfikowała gwiazdy do jednej z powyższych kategorii

    Wraz z wnioskami Cecilii Payne:

     

    Dołączona grafika

    A jak wypada na tym tle nasze Słońce? Jest niewielką gwiazdą typu G2, składającą się w 3/4 z wodoru i 1/4 helu, pierwiastki ciężkie stanowią niespełna 1% jego masy. Temperatura na powierzchni Słońca jest znacznie niższa niż w jego jądrze, gdzie właśnie dzięki temperaturze dochodzącej do kilku milionów Kelwinów możliwa jest reakcja jądrowa - przemiana wodoru w hel. Słońce jest w stanie dynamicznej równowagi pomiędzy rosnącym wraz z głębokością ciśnieniem gazu, a sile grawitacji materii znajdującej się powyżej.

    Jaka czeka je przyszłość? Kiedy wyczerpią się zapasy wodoru, co nastąpi za ok. 5 miliardów lat, Słońce zmieni się w czerwonego olbrzyma. Prawdopodobnie pochłonie wtedy trzy najbliższe mu planety. W tym Ziemię. Po kolejnym miliardzie lat odrzuci zewnętrzne warstwy i będzie zapadało się pod własnym ciężarem, przeistaczając się w białego karła. Według hipotez przez wiele miliardów lat będzie stygło, aż stanie się czarnym karłem.

    Macie ochotę przekonać się jak powstają nowe, supernowe, pulsary i czarne dziury? Oglądnijcie Cosmos.[/more]

Viewing 1 post (of 1 total)
  • You must be logged in to reply to this topic.
searchclosebars linkedin facebook pinterest youtube rss twitter instagram facebook-blank rss-blank linkedin-blank pinterest youtube twitter instagram