Reylofanki są stracone by Kylo zmar. Alternatywne rzeczywistości nie przejdą bo SW jest za powazne na to.
Tu jest opisana sytuacja dość dokładnie:
Nastał czas wojny domowej. Jon Favreau i Dave Filoni, atakując ze swego ukrytego wirtualnego studia, odnieśli pierwsze zwycięstwo w walce ze złowrogą Kathleen Kennedy. Tak przynajmniej wyglądałby skrót tej historii, gdyby chcieć go zaprezentować w formie żółtych napisów przesuwających się na tle kosmosu. Ale pozwólcie, że zarysuję konflikt nieco dokładniej. W Disneyu o Gwiezdne Wojny walczą w tej chwili dwie frakcje. Jedna to odpowiedzialni za Mandalorianina Jon Favreau i Dave Filoni ze wsparciem George’a Lucasa oraz ekipy robiącej serial Rebels. Druga to Kathleen Kennedy, Pablo Hidalgo i tzw. Story Group, czyli ekipa ekspertów/scenarzystów, którzy odpowiadają za sagę sequeli. Oficjalnie Gwiezdne Wojny zostały podzielone przez szefa Disneya, Boba Igera, który każdej z grup wykroił udzielne księstewko. I tak goście od Mandalorianina dostali nowe seriale Rangers of the New Republic, Ahsoka oraz kreskówkę The Bad Batch, podczas gdy ekipa Kennedy ma robić m.in. Lando, The Acolyte, Andor oraz High Republic. O tym, że stosunki pomiędzy grupami są niezbyt ciepłe najlepiej świadczy fakt, że ekipa Kennedy nie korzysta z technologii LED-owego wirtualnego studia, którą stworzyła firma Golem Creations należąca do Jona Favreau. Ale ten podział Gwiezdnych Wojen na dwie niezależne części długo nie utrzyma, bo Favreau i Filoni wyciągnęli ciężkie działa. Kennedy ogłaszając w grudniu nowe seriale, nie wiedziała o powrocie Luke’a. Ba, podobno uznano to za sabotaż, bo pojawienie się tej postaci kompletnie spuściło powietrze z multimedialnego projektu jakim jest The High Republic. Nikogo nie interesują książki, komiksy czy nawet kreskówki, które mają się toczyć w tym świecie (czyli na 200 lat przed upadkiem Republiki). W rezultacie Pablo Hidalgo puściły nerwy i zaczął krytykować na twitterze fanów, którzy płakali po pojawieniu się naszego ulubionego Skywalkera. Chyba nie muszę dodawać, z która z frakcji ja wiążę jakiekolwiek nadzieje na to, że powstaną jeszcze dające się oglądać filmy z tej serii.
V Założenia fabularne Mandalorianina
Mówiąc syntetycznie Mandalorianin utrzymany jest w duchu sieriali lat 80-tych ubiegłego stulecia: „Drużyna A”, „MacGyver”, „Nieustraszony”, „Airwolf”. Miały one wiele wad i problemów ale łączyła je wspólna formuła: grupa przyjaciół wspierająca się i działająca skutecznie. Okazuje się, że wystarczy to do osiągnięcia znaczącego sukcesu opartego na przeciwstawieniu sobie odmiennych charakterów bohaterów. Dodatkowo opowieść Mandalorianina jest kameralna, niejako prywatna. Widać tu odmienność od sequeli.
VI Przyczyny dekanonizacji
Oczywiście jest możliwe utrzymanie spójności fabularnej, ale po co twórcy mają męczyć siebie i widzów skoro mogą fajne opowieści przedstawiać? Wiemy, jak to wszystko się skończy co zabija w nas emocje i tłumi narrację. Wiemy, że dojdzie do zniszczenia Akademii Luka, że Snoke porwie Bena, że Palpatine będzie wszechmocny itp. Teraz co najwyżej możemy się zastanawiać, czemu Grogu nie występuje w nowej trylogii?
VII Oczekiwania
Powstaje pytanie czy twórcy mają być skrępowani fabularnie? Czy ktoś w ogóle oczekuje tego skrępowania? Mało kto. Fani oczekują raczej skutecznego działania naszych bohaterów i dotkliwego gnębienia Imperium. Dlaczego Luke nie może być wszechmocny i nasyłać dobre myśli Snoke’owi? I ten powinien biadolić, że nie może przewodzić Orderowi bo mu mącą w głowie pozytywem? Dlaczego nie można udaremnić knowań? Udaremnić porwań dzieci?
Im lepiej nam będzie teraz szło tym trudniej uzasadnić późniejsze załamanie. Dlatego teraz powinna być podjęta decyzja o nieoglądaniu się na sequele. Przez kilka lat powinno się udać utrzymać niezgodności na sensownym poziomie. A jak się nie uda dłużej to możliwości jest kilka.
Czyli nie zakładamy potencjalnej tylko dekanonizacja.
https://pbs.twimg.com/media/EqIQ3o-XIAkvn--?format=jpg&name=medium
Zastanawiające jest poczucie głębokiego rozdźwięku między sekłelami a Mando. A nawet sprzeczności.
