ZIELONE ROWERY IMPERIUM
Jak przystało na lojalnych Romulan postanowiliśmy ochrzcić naszą nowopowstałą sekcję rowerową w duchu ukochanego Imperium.
Wycieczka inauguracyjna odbyła się planowo. Ilość członków - jeźdźców wynosiła dwie sztuki, Domko i ja. Odważnie wyruszyliśmy spod smoka 10 minut po 9:00 [dla spóźnialskich] w kierunku zoo bulwarami wiślanymi. Pokonawszy wzgórze bł. Bronisławy zjechaliśmy na aleję Wędrowników, która poprowadziła nas [z pięknymi widokami na południe] w kierunku zachodnim.
Przebywszy pierwszą część lasku Wolskiego (Las Palmas, Las Vegas, Las Wolski) przystanęliśmy pod Zoo kontemplując opłacalność ekonomiczną kolejki-traktora kursującego z Salwatora pod Zoo. Ruszywszy w dalszą drogę postanowiliśmy przebijać się dalej w Jedynie Słusznym Kierunku, pokonując, jak zauważył Domko, niewątpliwie tereny gdzie nie przejechało jeszcze koło Jego roweru.
Po licznych spotkaniach z krwiożerczą fauną ziemską (sarna i wiewiórka) dotarliśmy na polanę pod Dębiną w okolicy klasztoru Kamedułów na Bielanach i nie tracąc czasu przebiliśmy się w kierunku ulicy Orlej [wspominając z łezką w oku nasz wypad na Lemoniadę]. Po drodze omal nie zostaliśmy napadnięci przez stado zmutowanych owiec i baranów z UJ-otowskiej placówki Eksperymentalnej Hodowli Kóz i Owiec, ale przytomność umysłów i dyzruptory uratowały nam życie.
Podjąwszy męską decyzję dwóch Romulanów ruszyło odważnie do Kryspinowa, przebywając bez wahania niebezpieczną autostradę (podkopem) i unikąwszy zagubienia na szlaku. Objechanie całego zalewu dostarczyło nam licznych trudności, albowiem w rejonie plaży dla golasów, znaczy się nudystów, trwały ciężkie roboty. Cudem uniknąwszy strasznej śmierci w ruchomych piaskach przebiliśmy się pomiędzy dwa zbiorniki zalewu i ruszyliśmy w drogę powrotną.
Najniebezpieczniejsza część naszej wycieczki dopiero się zaczęła, kiedy zdaliśmy sobie sprawę, że trzeba się przedrzeć przez dzikie hordy spacerowiczów na bulwarach wiślanych, tak, by zakończyć naszą ekskursję w formie pełnego koła.
Szczęśliwie deflektory nie zawiodły, odchylając z trajektorii naszego przejazdu każdą masę znajdującą się na ścieżce rowerowej.
Jednym słowem: było fajnie [to właściwie dwa słowa, ale co tam]
