Start teleskopu Radioastron
http://www.kosmonauta.net/index.php/Astron...adioastron.html
Jest to pierwsza rosyjska misja astrofizyczna XXI wieku. Początki projektu sięgają początku lat 80-tych, kiedy zakłady Ławoczkina rozpoczęły pracę nad dwoma teleskopami nowej generacji, oznaczonymi jako 1F. Pod koniec lat 80-tych projekt zakładał wystrzelenie trzech obserwatoriów: Spektr-RG, Spektr-R oraz Spektr-UF. Planom przeszkodził upadek Związku Radzieckiego, zapaść finansowa oraz przeznaczenie wszelkich funduszy rosyjskich badań kosmicznych na misję Mars-96. Niestety ambitny lot zakończył się wraz z awarią czwartego stopnia rakiety nośnej.
Można stwierdzić, iż wraz z udanym startem teleskopu Radioastron, Rosja "wraca do gry" liczących się badań przestrzeni kosmicznej. Wzrost gospodarczy kraju z ostatnich lat pozwolił na wznowienie i realizowanie nowych projektów, które zakończyły się wraz ze zmianą ustroju oraz kolejnymi kryzysami ekonomicznymi. Jeszcze w tym roku zobaczymy start misji Phobos-Grunt do jednego z księżyców Marsa, zaś w 2014 zobaczymy dwie misje lądowników Księżycowych (Łuna-Glob oraz realizowaną z Indiami Łuna-Resurs).
http://gadzetomania.pl/2011/07/20/rosyjski...sc-na-emeryture
RadioAstron, bo taką nazwę nosi teleskop Rosyjskiej Agencji Kosmicznej, został wystrzelony wczesnym rankiem w miniony poniedziałek. Jak do tej pory jest to największe urządzenie tego typu znajdujące się w przestrzeni kosmicznej. Teleskop ma średnicę 10 metrów, jest więc 10 razy mniejszy od największego znajdującego się na Ziemi. Jednak w połączeniu z naziemnymi obserwatoriami RadioAstron będzie miał ogromne możliwości – rozdzielczość będzie nawet 10 tys. razy większa od tej w teleskopie Hubble’a.
Dzięki eliptycznej orbicie zbliżonej do księżycowej oraz potężnym komputerom na Ziemi, teleskop będzie w stanie robić zdjęcia odległych galaktyk w wysokiej rozdzielczości. RadioAstron będzie mógł rozróżnić obiekty na niebie oddalone od siebie o 7 mikrosekund kątowych, co oznacza, że rozdzielczość jest 10 razy lepsza niż ta w teleskopie Hubble’a.
To już w końcu nie wiem - rozdzielczość lepsza 10 razy czy 10 tys. razy ? 😀
Ale taki mały ten księżyc że można by go przerobić na jakąś stację kosmiczną 😀
Największy rezerwuar wody we wszechświecie ❗
http://kopalniawiedzy.pl/woda-kwazar-czarn...5255-13539.html
Dwie grupy astronomów, obie pracujące pod kierunkiem uczonych z California Institute of Technology (Caltech) zaobserwowały największy znany nam rezerwuar wody we wszechświecie. W okolicach kwazaru, znajdującego się 12 miliardów lat świetlnych od Ziemi, zauważono parę wodną, której jest co najmniej 140 bilionów razy więcej niż wody na Ziemi. Wagę wody ocenia się na 100 000 razy większą od wagi Słońca.
Bradford mówi, że samo odkrycie wody nie jest zaskoczeniem, jednak niezwykła jest jej ilość. Wspomniana para wodna znajduje się wokół czarnej dziury, tworząc gazową chmurę o średnicy setek lat świetlnych.
To chyba daje duże szanse na to że życie we wszechświecie może być powszechne.
A tak poza tym to tą ilością wody można by chyba ugasić Słońce ;D
Ziemia ma planetoidę trojańską
http://gadzetomania.pl/2011/07/29/ziemia-m...toide-trojanska
Niby sporo już wiemy o przestrzeni wokół Ziemi, jednak wciąż zbyt mało, aby nie zdarzały się nowe odkrycia. Doskonałym tego przykładem jest obiekt o mało wdzięcznej nazwie 2010 TK7 – świeżo odkryta (i jedyna jak dotąd) planetoida trojańska, krążąca wokół naszego świata. Czym charakteryzuje się tego typu obiekt?
Planetoidy trojańskie to po prostu planetoidy, ale o specyficznej orbicie. Przemieszczają się one wokół Słońca zgodnie z ruchem orbitalnym planety, w pobliżu stabilnych punktów przed lub za planetą w układzie grawitacyjnym planeta-Słońce (tzw. punkty Lagrange’a albo punkty libracyjne).
Do tej pory poznano planetoidy trojańskie Marsa, Jowisza i Neptuna. Choć przewidywano, że i Ziemia może mieć takie, to do tej pory trudno było je zaobserwować, ponieważ giną w świetle dnia. Jednak dzięki użyciu teleskopu podczerwonego WISE pozwoliło wykryć 2010 TK7.
Planetoida ta ma średnicą około 300 metrów, a dystans, na jakim krąży wokół Ziemi, wynosi 80 milionów kilometrów. Jej orbita jest dość skomplikowana, jednak według szacunków w ciągu najbliższych stu lat nie powinna zbliżyć się do nas na mniej niż 15 milionów kilometrów.
To także o tyle ciekawa informacja że planowane są loty załogowe do planetoid trojańskich w ramach przygotowań do lotu na Marsa.
Teleskop Herschela znalazł tlen w przestrzeni!
http://gadzetomania.pl/2011/08/01/teleskop...n-w-przestrzeni
Ta teoria brzmi mi dość prawdopodobnie - zobaczymy czy przyszłe dokładniejsze badania księżyca to potwierdzą.
Start sondy Juno
http://www.kosmonauta.net/index.php/Misje-...no-relacja.html
W piątek 5 sierpnia o godzinie 17:34 CEST wystartowała sonda Juno,
która wyruszyła w kierunku Jowisza, największej planety Układu Słonecznego.
http://www.rmf24.pl/nauka/news-wyruszyla-s...isza,nId,353299
http://www.polskieradio.pl/23/272/Artykul/...-srodku-Jowisza
W piątek NASA wysłała w kosmos kolejną sondę. Jej badania mogą być przełomowe. Na robitę wyniosła ją raketa Atlas 5. Juno, bo tak nazywa się sonda, będzie badał największą planetę Układu Słonecznego, Jowisza. Orbitę giganta osiągnie w lipcu 2016 roku.
Juno ma pomóc w zrozumieniu procesów, dzięki którym uformował się Jowisz, a tym samym – spora część Ukłądu Słonecznego. Jowisz to gazowy gigant, podobnie jak planety „za nim”: Saturn, Uran i Neptun. - Dostaniemy skłądniki Jowisza – ekscytuje się Scott Bolton, główny naukowiec misji. - Dowiemy się, jak jest zbudowany, jaką ma strukturę w środku.
Wiele cech Jowisza czyni go zupełnie unikatowym. Planeta powstałą prawdopodobnie w wyniku skupienia gazów na wstępnym etapie kształtowania się Układu Słonecznego. Ma dwa razy więcej masy niż wszystkie inne elemetny naszego Układu razem wzięte (z wyjątkiem Słońca, oczywiście). Po setkach lat obserwacji Jowisza nie wiemy także, czy w ogóle ma stałe jądro.
Misja Juno kosztowała 1,2 miliarda dolarów. Ma odpowiedzieć na powyższe pytania, a także na wiele innych. Zbada skład chemiczny, pole grawitacyjne i magnetyczne Jowisza. - Użyjemy detektora mikrofalowego, przelatując tuż nad chmurami Jowisza. Sprawdzimy, ile wody zawierają – mówi Fran Bagenal z University of Colorado, jeden z naukowców misji. Będzie także sesja zdjęciowa w różnych długościach fal. Jednym słowem – za pięć lat zobaczymy Jowisza z naprawdę bliska.
Juno ma pomóc w zrozumieniu procesów, dzięki którym uformował się Jowisz, a tym samym – spora część Układu Słonecznego. Jowisz to gazowy gigant, podobnie jak planety „za nim”: Saturn, Uran i Neptun. - Dostaniemy skłądniki Jowisza – ekscytuje się Scott Bolton, główny naukowiec misji. - Dowiemy się, jak jest zbudowany, jaką ma strukturę w środku.
Dawn - przygotowania do rozpoczęcia badań Westy
http://www.kosmonauta.net/index.php/Misje-...ia-naukowe.html
Amerykańska sonda Dawn, która jako pierwszy bezzałogowy statek wysłany przez ludzi zaczęła krążyć wokół obiektu z Pasa Planetoid, rozpocznie niebawem pierwszą z czterech orbit poświęconych badaniom naukowym Westy. Na Ziemię dostarczone już zostały wspaniałe zdjęcia tego skalnego świata. Pierwsza orbita poświęcona badaniom rozpocznie się 11 sierpnia, na wysokości prawie 2700 km.
Sonda Dawn została wystrzelona we wrześniu w 2007 roku za pomocą rakiety Delta 2. Dawn jest pierwszą operacyjną misją międzyplanetarną, która wyposażona została w napęd jonowy. Zamiast spalania ciekłych paliw, dających krótkie, dynamiczne impulsy, system napędowy sondy wykorzystuje energię elektryczną do przyspieszania jonów (z ksenonu) do prędkości dziesięciokrotnie wyższych od prędkości gazów wyrzutowych z napędów chemicznych.
A teraz trochę spekulacji nie koniecznie naukowych 🙄
Patrząc na zdjęcie Westy
http://nowaatlantyda.com/2011/08/26/patrza...-zdjecie-westy/
Fakt wysłania sondy Dawn na orbitę Westy sam w sobie jest interesujący, bo nie wyrzuca się milionów dolarów w błoto, jeśli nie ma się pewnych podejrzeń… Dawn od jakiegoś czasu pracowicie krąży wokół planetoidy i z całą pewnością robi tysiące zdjęć. NASA jednak z jakichś powodów pokazuje nam tylko kilka, a i te od czasu do czasu. Jednak nawet na tych nielicznych, nie sposób nie dostrzec struktur, które wglądają niepokojąco sztucznie, jakby natura nie miała z nimi nic wspólnego…
http://nowaatlantyda.com/2011/08/26/patrza...-zdjecie-westy/
NASA planuje od lutego do lipca 2015 roku badanie bezpośrednie planetoidy Ceres za pomocą sondy Dawn. Misja ma na celu zbadanie składu i struktury planetoidy, która najprawdopodobniej jest złożona z pierwotnej materii Układu Słonecznego o znaczącej zawartości wody.
1 Ceres
Informacja może uciec z czarnej dziury ?
http://kopalniawiedzy.pl/czarna-dziura-inf...oria-13676.html
Wbrew obecnie panującym poglądom, mówiącym, że z czarnej dziury nic nie może uciec, profesor Samuel Braunstein i doktor Manas Patra z brytyjskiego University of York twierdzą, iż informacja może wydostać się z czarnej dziury. Jeśli uzyskane przez nich wyniki są prawidłowe, może to mieć bardzo daleko idące konsekwencje. Może to bowiem oznaczać, że grawitacja nie jest fundamentalną siłą natury.
Do uzyskania naszych wyników nie potrzebowaliśmy szczegółowych danych dotyczących geometrii zakrzywienia przestrzeni przez czarną dziurę. To wspiera niedawno zaprezentowaną teorię, że czas, przestrzeń i sama grawitacja są właściwościami czegoś innego, głębszego, leżącego u ich źródeł. W naszej pracy lekko zmodyfikowaliśmy tę propozycję uznając, że teoria o kwantowej informacji jest prawdopodobnym źródłem teorii grawitacji - mówi Braunstein.
Czerwony lód karłowatej planety
http://www.rp.pl/artykul/9139,705723-Czerw...ej-planety.html
Astronomowie odkryli na odległej planecie karłowatej lód oraz metan
Astronomowie z California Institute of Technology (Caltech) odkryli, że planetę karłowatą 2007 OR10, zwaną nieoficjalnie „Królewną Śnieżką”, pokrywa w połowie warstwa lodu utworzonego z wydobywającej się z dawnych wulkanów wody. Wyniki badań mogą także wskazywać na to, że planetę pokrywa też cieńka warstwa metanu, stąd jej czerwonawe zabarwienie. Metan miałby być pozostałością po atmosferze, która niegdyś otaczała planetę. Odkrycie zostanie wkrótce opisane na łamach „Astrophysical Journal Letters”.
2007 OR10
Obserwacja przebudzenia czarnej dziury
http://www.kosmonauta.net/index.php/Astron...rne-dziury.html
Pod koniec marca bieżącego roku, sonda Swift zarejestrowała tajemnicze zjawisko – wysokoenergetyczne rozbłyski promieni roentgenowskich, emitowane z gwiazdozbioru Smoka. Błyski są na tyle silne, że sonda Swift będzie zdolna obserwować je jeszcze przez wiele miesięcy.
Astronomowie wkrótce wyznaczyli miejsce, skąd pochodzi źródło promieniowania. Jest to odległe o 3,9 miliarda lat świetlnych centrum galaktyki. Następnie zidentyfikowano sam obiekt, który odpowiada za tajemnicze rozbłyski. Jest to najprawdopodobniej gaz rozgrzany do temperatury milionów stopni i rozpędzony (w dżecie) do 90% prędkości światła, wyrwany z gwiazdy, której orbita przebiegała zbyt blisko czarnej dziury. Zjawisko to nazwano Swift J1644+57.
Już jutro początek księżycowej misji NASA
http://gadzetomania.pl/2011/09/07/juz-jutr...owej-misji-nasa
Po osiągnięciu orbity Księżyca zasadniczą część misji zaczną realizować bliźniacze satelity. GRAIL-A i GRAIL-B, pozostając w stałej odległości od siebie na wysokości 55 kilometrów od powierzchni Srebrnego Globu, dostarczą szczegółowych danych m.in. na temat pola grawitacyjnego Księżyca.
Jak twierdzi jedna z badaczek zaangażowanych w misje GRAIL, Maria Zuber z Massachusetts Institute of Technology w Cambridge, misja pomoże w zrozumieniu, w jaki sposób ewoluowały Księżyc, Ziemia i inne skaliste planety.
Zobacz, jak ogromny jest kosmos
http://www.polskieradio.pl/23/271/Artykul/...mny-jest-kosmos
Europejscy naukowcy uruchomili w Chile największy i najbardziej skomplikowany teleskop świata.
http://www.polskieradio.pl/23/3/Artykul/45...wiek-astronomii
Almę budowano od 2003 roku. Teleskop będzie rejestrować fale elektromagnetyczne o długości milimetra lub krótsze. To pozwoli z nadzwyczajną dokładnością obejrzeć najstarsze rejony wszechświata, czarne dziury, czy narodziny planet.
- Teraz uruchomiono 20 anten, są to gigantyczne białe talerze satelitarne. Docelowo, za dwa lata, ma być ich 66 - mówi jeden z szefów projektu Pascal Martinez.
Zdaniem ekspertów, anteny Almy to "piramidy XXI stulecia", które rozpoczną nowy złoty wiek astronomii. Operatorem teleskopu jest Europejskie Obserwatorium Południowe.
Podsumowanie badań Cassiniego, VI-VIII 2011
http://www.kosmonauta.net/index.php/Astron...21-cassini.html
Sonda Cassini, znajdująca się w układzie Saturna, nie próżnowała w trakcie wakacji. W ten sposób uzyskaliśmy piękne zdjęcia mniejszych księżyców szóstej planety Układu Słonecznego oraz mapę przedstawiającą wycinek powierzchni Tytana.
Już na początku października nastąpi przelot w niewielkiej odległości od Enceladusa (99 km), który może przynieść nowe informacje o tym niewielkim, lecz niezwykle aktywnym satelicie szóstej planety od Słońca.
Radarowe zdjęcie powierzchni Tytana pozyskane 21 czerwca 2011 roku przez sondę Cassini.
Jasny obszar w lewym dolnym rogu to twór powierzchniowy wielkości kontynentu - Xanadu.
Faliste pasy powyżej to wydmy, podobne do tych z ziemskich pustyń.
W prawym górnym rogu znajduje się krater Ksa.
Księżyc Helena.
Hyperion
Zdjęcie ciemnej strony Rei rozświetlonej przez odbite od Saturna światło słoneczne.
Sonda Cassini, krążąca wokół Saturna, wykonała ciekawe zdjęcie,
które sama NASA określiła nieskromnie jako "okładkowe".
W jednym kadrze uchwycono pięć naturalnych satelitów gazowego giganta i jego pyłowe pierścienie.
Na zdjęciu są widoczne, od lewej do prawej: Janus, Pandora, Enceladus, Mimas i Rea.
Odległość między sondą a Reą wynosiła 1,1 miliona kilometrów, a do Enceladusa dzieliło ją 1,8 miliona kilometrów.
Czy Ziemia jest pozostałością po gazowym gigancie ?
http://gadzetomania.pl/2011/10/10/czy-ziem...azowym-gigancie
Określenie „gazowy gigant” kojarzy nam się zazwyczaj z Jowiszem – rzeczywiście olbrzymią planetą, która praktycznie nie posiada powierzchni, a jej jądro otoczone jest przez gazy, przechodzące płynnie w ciecz. Niektórzy naukowcy są jednak zdania, że także nasza Ziemia mogła kiedyś być planetą podobną do Jowisza czy Saturna.
Najczęściej powtarzana teoria dotycząca powstawania planet mówi, że formują się one pod wpływem grawitacji z dysków materii otaczających gwiazdy – na bardzo prostej zasadzie:
duża ilość materii zbija się niezbyt ściśle w gazowe olbrzymy,
mniejsza ilość materii skupia się w rosnące ciągle, niewielkie i skaliste planety.
Tą teorię zakwestionowali jednak niedawno Seung-Hoon Cha i Siergiej Nayakshin z University of Leicester (Wielka Brytania). Ich zdaniem nie jest wykluczone, że małe światy, takie jak Ziemia czy Mars, w rzeczywistości były kiedyś bardzo duże, za to złożone – podobnie jak Jowisz – z gazów i cieczy.
Dlaczego więc zmalały i stały się skaliste ?
Zdaniem naukowców, na uformowane z dysku protoplanetarnego gazowe giganty przez cały czas działały siły grawitacyjne Słońca. Tam, gdzie były one silniejsze – czyli mniej więcej właśnie w pasie między Merkurym a Marsem – zadziałały jak swoisty olbrzmi odkurzacz, wysysając gazową otoczkę świeżo uformowanych planet.
W wyniku tego procesu, po pewnym czasie pozostały już tylko zbite, solidne jądra planet, otoczone cieniutką warstewką gazu. Znamy ją obecnie pod nazwą atmosfery.
Czy tak było w rzeczywistości ?
Naukowców czekają jeszcze rzecz jasna skomplikowane badania, które być może pozwolą odpowiedzieć na to pytanie. Ważny jest jednak już sam fakt, że ta nowa teoria znacznie lepiej wyjaśnia nie tylko powstanie skalistych planet, ale również powody, dla których niewielkie planety uformowane w odległych częściach systemów gwiezdnych są przyciągane bliżej do swoich słońc.
Ciekawa teoria 😮
To wreszcie skąd się wzięła woda na Ziemi?
http://gadzetomania.pl/2011/10/10/to-wresz...a-woda-na-ziemi
Tytan na Ksieżycu
http://www.kosmonauta.net/index.php/Astron...12-ksiezyc.html
http://gadzetomania.pl/2011/10/14/olbrzymi...yte-na-ksiezycu
Trwają obserwacje Srebrnego Globu za pomocą sondy Lunar Reconnaissance Orbiter. Niedawno opublikowano mozaikę zdjęć wykonanych przez kamerę WAC, na której zidentyfikowano obszary z dużą zawartością tlenku tytanu.
Wyniki sugerują, że różne obszary księżycowe zawierają od jednego do ponad dziesięciu procent tytanu. Najwięcej tytanu (najczęściej pod postacią ilmenitu) zaobserwowano na księżycowych morzach, w dość ściśle określonych obszarach.
Powyższe obserwacje pozwalają na określenie celów wypraw przyszłych misji bezzałogowych oraz (być może) załogowych. Kto wie, może w dalszej przyszłości opisane w tym artykule "tytanowe obszary" doczekałyby się także przemysłowej eksploatacji ?
Wstępne wyniki badań planetoidy Westa
NASA przedstawiła wstępne wyniki badań planetoidy Westa, które dokonano za pomocą sondy Dawn. Planetoida Westa w tej chwili jest bardzo zagadkowym obiektem.
Sonda Dawn krąży wokół planetoidy Westa od 16 lipca 2011 roku. Badania są w początkowej fazie - jednocześnie sonda powoli obniża swą orbitę. Na początku sierpnia orbita sondy Dawn dookoła Westy wynosiła około 2700 km. Pod koniec września orbita miała już wysokość około 680 km. Na tej orbicie rozpoczęła się faza mapowania planetoidy Westa z dużej wysokości.
Niedawno NASA opublikowała pierwszy zestaw wyników obserwacji. Oto podsumowanie wstępnych wyników badań:
http://www.kosmonauta.net/index.php/Astron...acommentid:2360
Przy południowym biegunie Westy znajduje się duży krater (nazwany Rheasilvia) o średnicy około 475 km, czyli 80% średnicy całej planetoidy. Prawdopodobnie Rheasilvia jest stosunkowo młodym kraterem, powstałym około 1 miliarda lat temu. Ponadto, krater Rheasilivia wydaje się być źródłem różnych małych planetoid związanych z Westą - w tym i prawdopodobnego fragmentu płaszcza tej planetoidy. Głębokość Rheasilivia wynosi około 25 km. Wewnątrz tego krateru znajduje się wysokie wzniesienie centralne (około 22 km - być może najwyższa w całym Układzie Słonecznym!), szereg skarp i żlebów, osuwisk skalnych
Do lipca 2012 roku trwać będą obserwacje tej planetoidy. Jest więc pewne, że stan naszej wiedzy na temat tej fascynującej planetoidy ulegnie zmianie w przyszłym toku. Następnie sonda Dawn odleci w kierunku planetoidy Ceres, którą powinna osiągnąć w lutym 2015 roku.
Mapa topograficzna południowego obszaru Westy
Lot do planetoidy Ceres mógłby się okazać nawet ciekawszy niż lot na Marsa gdyż ta planetoida zawiera jak się szacuje w swojej skorupie więcej słodkiej wody w postaci lodu niż posiada jej Ziemia ❗ A więc chyba i warunki sprzyjające życiu mogą być tam lepsze niż na Marsie, a ponad 900 km średnicy tej planetoidy świadczy o tym że będzie co badać 🙄 Westa jest prawie o połowę od niej mniejsza.
Fobos-Grunt - już na Bajkonurze
http://www.kosmonauta.net/index.php/Misje-...obos-grunt.html
Rosyjska misja międzyplanetarna Fobos-Grunt została dostarczona do kosmodromu Bajkonur. Start przewidziany jest na 07.11.2011.
Prawdopodobnie w najbliższych dniach zostanie przeprowadzona seria testów sondy. Start Fobos-Grunt powinien nastąpić siódmego listopada 2011 roku, o godzinie 21:16 CET. Na pokładzie rakiety nośnej (Zenit-3F) znajdzie się również pierwszy chiński orbiter Marsa - Yinghuo-1.
Warto tu dodać, że na pokładzie sondy Fobos-Grunt znajduje się polski instrument CHOMIK.
Celem misji Fobos-Grunt jest największy księżyc Marsa - Fobos. Jest to nieregularne ciało o wymiarach 27×22×18 km i niskiej gęstości. Z tego powodu uważa się, że Fobos jest przynajmniej częściowo zbudowany z lodu i może przypominać obiekty KBO, najczęściej znajdujące się za orbitą Neptuna. Misja Fobos-Grunt ma pobrać próbki powierzchni Fobosa i następnie dostarczyć je z powrotem na Ziemię, co powinno nastąpić w połowie 2014 roku.
No proszę jaka udana współpraca rosyjsko-chińsko-polska 🙄
Ale żeby instalować oprogramowanie sondy dopiero w czasie lotu to chyba tylko Rosjanie mają takie genialne pomysły 😀
Odkryto dysk planetarny pełen chłodnej wody
http://kopalniawiedzy.pl/woda-TW-Hydrae-dy...arny-14134.html
http://www.kosmonauta.net/index.php/Astron...2011-10-30.html
Astronomom po raz pierwszy udało się zaobserwować olbrzymią chmurę chłodnej pary wodnej wokół powstającego systemu słonecznego. Jej temperatura jest na tyle niska, że mogą się z niej formować komety. Te z kolei mogłyby dostarczyć wodę na suche planety. Jak informowaliśmy przed dwoma tygodniami, uczeni doszli do wniosku, że to właśnie komety mogły być głównym źródłem wody na Ziemi.
Wspomniana chmura pary wodnej została zaobserwowana przez uczonych z University of Michigan. Znajduje się w pobliżu gwiazdy TW Hydrae, odległej od Ziemi o 176 lat świetlnych.
Para stanowi część dysku, z którego formuje się system planetarny gwiazdy. Wody jest tysiące razy więcej niż w ziemskich oceanach.
