Sam kiedyś chciałem napisać opowiadanie o odrodzeniu Polski w przyszłości (chociaż była to trochę bliższa przyszłość i walka z „Błękitnym Wiadomo Kim”), ale jakoś zrezygnowałem z tego pomysłu. Ponieważ niedoszli pisarze zostają krytykami literackimi, więc pozwolę sobie wyrazić opinię na temat opowiadania.Po pierwsze trochę to nie w „naszym” stylu przejmować kilka okrętów i zakładać sobie państwo. Polacy, walcząc o niepodległość swojego państwa używali raczej spisków (czyli styl romulański), a do walki dochodziło w ostateczności, gdy konspiracja była zagrożona wykryciem. W opowiadaniu brakuje mi właśnie czegoś o organizacji, konspiracji, werbowaniu ludzi....... Ale jako że wizja artystyczna autora opiera się na klingońskiej filozofii, to rozumiem niechęć do takiego rozwiązania.Przekazanie technologii Federacji- tutaj się zastanawiam skąd ORP ma tą technologię. Bo jeśli ją ma, to musi mieć duże zaplecze naukowców, nieźle zresztą zorganizowanych. A nie mając jeszcze suwerennego państwa trudno jest stworzyć instytuty naukowe, nie zauważone przez nikogo.Sojusz Klingonów i Odrodzonej RP- to mi się podoba. O ile walcząc o odzyskanie niepodległości Polacy bawili się w Romulan, to mając już Polskę i wracając do tradycji „Wieku Wojen” będą posiadać podobne zasady jak Klingoni. Wspólne wartości- sojusz militarny.Manewr w stylu NWGJN (Nie Wypowiadać Głośno Jego Nazwy)- element wręcz nieodzowny przy rebelii i walce z silniejszym przeciwnikiem. Też mi się podoba.A poza tym nie mam nic przeciwko eliminowaniu Kardasjan. Gdyby ORP walczyła z UFP, to byłoby dla mnie „ciężkie do zaakceptowania”, ale Kardasjanie nie są dla mnie „rasą drogą sercu”.Ogólnie opowiadanie jest dobre, nawet lepsze niż dobre. Czekam na ciąg dalszy (z nadzieją, że autor nie doprowadzi do konfliktu ORP z UFP).
